SOSYALİZM VE SAVAŞ

Bolşevikler, Bolşevizm nasıl doğdu, ekonomizm, feodal merkeziyetçilik, Fransız devrimi, ilerici nitelikte savaş, Menşevikler, Paris komünü, sınıf savaşımı, sosyal demokrasi, sosyal demokrat oportünizm veya Menşevizm, sosyalizm ve savaş, sözde legal Marksizm veya Struvecilik

[UYGULAMAG YAZISI] SOSYALİSTLER VE SAVAŞ

SOSYALİZM VE SAVAŞ’TAN

İSTANBUL AGIZI BİÇİMİ	TÜRKÇE-21 BİÇİMİ
SOSYALİSTLERİN SAVAŞA KARŞI TUTUMLARI	SOSYALİSTLERİŊ SAVAŞA KARŞI TUTUMLAR
Sosyalistler, halklar arasındaki savaşları daima barbarca ve canavarca bulmuşlar ve kötülemişlerdir.	Sosyalistler, halklar arasıdakı savaşların, hep barbarca buldu, canavarca buldu ve kötüledi.
Bizim savaşa karşı tutumumuz gene de aslında burjuva pasifistleri ile anarşistlerden farklıdır.	Yine de gerçekte, savaşa karşı biziŋ tutum, burjuva pasifistleri ile anarşistlerden farklı ér.
Her şeyden önce, biz, bir yanda savaşlar ile öte yanda bir ülke içindeki sınıf savaşımları arasındaki ayrılmaz bağlılığı; sınıflar ortadan kaldırılmadan ve sosyalizm kurulmadan savaşların ortadan kaldırılmasının olanaksızlığını ve iç savaşların, örneğin, ezilen sınıfın ezene, kölenin köle sahiplerine, serflerin toprak beylerine, ücretli işçilerin burjuvaziye karşı verdikleri savaşların haklılığını, ilerici niteliğini ve gerekliliğini tamamen kabul ederiz.	Her şeyden önce, biz, monların tamamen kabul eter méz: Ülkeler arası savaşlar ile ülke içideki sınıf savaşımları arasıda, ayrılmaz baglılık var. Sınıflar ortadan kalkırılmadan ve sosyalizm kurulmadan, savaşların ortadan kalkırmak olanaksız ér. Bazı iç savaşlar; haklı, ilerici nitelikte, kerekli ér. Kib ezilen sınıf, ezene; köle, köle sahibleriye; serfler, toprak beyleriye; ücretli işçiler, burjuvaziye karşı verir savaşlar.
Biz Marksistler, hem pasifistlerden, hem anarşistlerden, her savaşın ayrı ayrı, Marks’ın diyalektik materyalizmi görüş açısından, tarihsel bir incelenmesi yapılması gereğini kabul ederiz.	Hem pasifistlerden, hem anarşistlerden [farklı olarak;] biz Marksistler, monun kabul eter méz; her savaşıŋ, ayrı ayrı, tarihsel incelemeg yapılmalı. Mun incelemeg, Marks’ıŋ diyalektik materyalizm körüşü açısıdan yapılmalı. [...kabul eter méz nen her savaş, ayrı ayrı, tarihsel açıdan inceleyilmeli.]
Her savaşta kaçınılmaz bir biçimde olagelen dehşete, zulme, sefalete ve işkenceye karşın, tarihte ilerici nitelikte pek çok savaş vardır; bu savaşlar (örneğin mutlakıyet ya da kölelik gibi) çok kötü ve gerici kurumların yıkılmasına ya da (Türkiye ve Rusya’da olduğu gibi) Avrupa’da en barbar despotlukların ortadan kalkmasına yardım ederek, insanlığın gelişmesine hizmet etmişlerdir.	Her savaşta; dehşet, zulüm, sefalet, işkence; kaçınılmaz biçimde ola kelmiş. Buya karşın, tarihde, ilerici nitelikte pek çok savaş var. İlerici savaşlar, çok kötü ve kerici kurumlarıŋ yıkılmaga yardım etti; kib mutlakıyet ya da kölelik kibi kerici kurumlarıŋ yıkılmag. Ya da Avrupa’da en barbar despotluklarıŋ ortadan kalkmaga yardım etti lär (Türkiye’de ve Rusya’da da benzer şeyler oldu). Mun yardımlar ilen insanlıkıŋ kelişmege hizmet etmiş édi lär.
Bunun için, bugünkü savaşın da tek başına tarihsel özelliklerini incelemek zorunluluğu vardır.	Mundun, bu künkü savaşıŋ da özelleyin [/özel olarak ele alarak, her şeyden yalınlaştırarak] tarihsel özelliklerin incelemek zorunluluku var. [Bu yüzden, bu künkü savaşıŋ da teksil olarak (/yalınlaştırarak /ayrıca ele alarak) tarihsel özelliklerin incelemek, zorunlu ér.] [tek-(s)il]
MODERN ZAMANLARIN TARİHİNDE SAVAŞ TÜRLERİ	MODERN ZAMANLARIŊ TARİHDE SAVAŞ TÜRLERİ
Büyük Fransız Devrimi ile insanlık tarihinde yeni bir çağ açılmıştır.	Büyük Fransız Tevrimi ilen insanlık tarihide yeni bir çag açıldı.
O zamandan Paris Komününe kadar, yani 1789’dan 1871’e kadar, ulusal kurtuluş için verilen bazı savaşların ilerici bir burjuva niteliği vardır.	O zamandan Paris Komünü’ye kadar (yani 1789’dan 1871’e kadar), ulusal kurtuluş için bazı savaşlar verildi. Mun savaşlarıŋ ilerici burjuva niteliki var.
Bir başka deyişle, bu savaşların başlıca içerikleri ve tarihsel anlamları, mutlakıyeti ve feodalizmi devirmek, hiç değilse bu kurumların temelini sarsmak ya da yabancı boyunduruğundan kurtulmaktı.	Başka tiyiş ile, bu savaşlarıŋ başlıca içerikler ve tarihsel anlamlar, mon édi; mutlakiyetin ve feodalizmin tevirmek, en azdan mun kurumlarıŋ temellerin sarsmak ya da yabancı boyundurukudan kurtulmak.
Onun içindir ki, bu savaşlar ilerici savaşlardı ve bu gibi savaşlar verilirken bütün içten devrimci demokratlar ile sosyalistler, feodalizmin ve mutlakıyetçiliğin temellerini yıkan ya da en azından bu temelleri sarsan, ya da yabancıların baskısına karşı savaşım veren tarafa (yani burjuvaziye) daima sevgi duymuşlardır.	Mundun, mun savaşlar, ilerici savaşlar édi. Ve bu kibi savaşlar verilir kän bütün içten tevrimci demokratlar ile sosyalistler, savaşım veren tarafa (yani burjuvaziye) daima sevgi tuydu. Çünkü feodalizmiŋ ve mutlakiyetçilikiŋ temellerin yıkan ya da en azdan mun temellerin sarsan taraf édi lär. Ya da yabancılarıŋ baskılara karşı savaşım veren taraf édi lär.
Örneğin, Fransa’nın verdiği devrimci savaşlar, yabancı toprakların Fransızlar tarafından yağma edilmesi ve ele geçirilmesi gibi bir unsuru da içerdiği halde, bu unsur, ihtiyar ve köleci Avrupa’daki feodalizmi ve mutlakıyeti paramparça eden bu savaşların temel tarihsel anlamını zerre kadar değiştirmemiştir.	Kib, Fransa verdi tevrimci savaşlar, yabancı topraklarıŋ Fransızlarcag yagmag etilmeg ve ele keçirilmeg kibi unsurun da içerdi. Yine de, mun unsur, ihtiyar ve köleci Avrupa’dakı feodalizmin ve mutlakıyetin paramparça eten mun savaşlarıŋ temel tarihsel anlamın, zerre kadar tegiştirmedi. [Kib, Fransa’cag verilen tevrimci savaşlar, ...]
Fransa-Prusya savaşında Almanya, kuşkusuz Fransa’yın soydu ama bu durum, gene de, milyonlarca Almanı feodal merkeziyetçilikten ve Çar ile Napolyon III gibi iki despotun zulmünden kurtaran bu savaşın temel tarihsel özelliğini değiştiremez. [...]	Fransa-Prusya savaşıda Almanya, kuşkusuz Fransa’yın soydu. Ama mun turum, yine de, mun savaşıŋ temel tarihsel özellikin tegiştiremez. Çünkü mun savaş, milyonlarca Almanın, feodal merkeziyetçilikten kurtardı, Çar ile Napolyon III kibi iki despotuŋ zulümlerden de kurtardı. [...]
“EKONOMİSTLER” VE ESKİ İSKRA (1894-1903)	“OL EKONOMİZMCİLER” VE ESKİ İSKRA (1894-1903)
“Ekonomizm”, Rus sosyal-demokrasisinde oportünist bir eğilimdi.	“Ekonomizm”, Rus sosyal-demokrasiside oportünist egilim édi.
Hareketin politik görüşü şu ülküde özetleniyordu: “işçiler için ekonomik savaşım; liberaller için politik savaşım”.	Hareketiŋ politik körüş, mon ülküde özetlenyir édi; “işçiler için ekonomik savaşım; liberaller için politik savaşım”.
Ekonomizmin bellibaşlı teorik dayanağı, devrimci ruhundan tamamen sıyrılmış ve liberal burjuvazinin gereklerine uyarlanmış bir tür “Marksizm’i” kabullenen, sözde “legal Marksizm” ya da “struvecilik” idi.	Ekonomizmiŋ bellibaşlı teorik tayanak, sözde “legal Marksizm” ya da “struvecilik” édi. Tevrimci ruhdan tamamen sıyrılmış ve liberal burjuvaziyiŋ kereklere uyarlanmış bir tür “Marksizm’in” kabullenyir édi.
Rusya’da işçi yığınlarının geriliğini öne sürerek ve “yığınlara ayak uydurma” bahanesine sığınarak ekonomistler, kendilerine bağımsız hedefler çizmeksizin ya da hiçbir devrimci görev yüklenmeksizin, işçi hareketinin görev ve amacını ekonomik savaşım ve liberalizmin politik olarak desteklenmesi olarak görüyorlardı.	Ekonomizmciler, Rusya’da işçi yıgınlarıyıŋ kerilikin öne süryür édi, “yıgınlara ayak uydurmag” bahanesiye sıgınyır édi lär. Kendilere bagımsız hedefler çizmeyir édi lär ya da neŋ tevrimci körev yüklenmeyir édi lär. Ulayı işçi hareketiyiŋ körevin ymä amaçın ymä mon olarak köryür édi lär; ekonomik savaşım yapmak ve liberalizmin politik olarak desteklemek.
Eski/İskra (1900-1903), devrimci sosyal-demokrasinin ilkeleri adına, ekonomizme karşı başarıyla savaşım verdi.	Eski/İskra (1900-1903), ekonomizme karşı başarılı savaşım verdi. Munun, tevrimci sosyal-demokrasi ilkeleri adıya yaptı.
Sınıf bilincine ulaşmış proletaryanın bütün seçkin kişileri İskra’nın yanını tuttu.	Sınıf bilinçiye ulaşmış proletaryayıŋ bütün seçkin kişiler, İskra’yıŋ yanın tuttu.
Devrimden önceki yıllarda sosyal-demokrasi, en tutarlı ve en ödün vermeyen programı savundu.	Tevrimden önceki yıllarda, sosyal-demokrasi, en tutarlı ve en ödün vermeyen programın savundu. Tevrimden önceki yıllarda, en tutarlı ve en ödün vermeyen programın savundu, sosyal-demokrasi.
1905 devrimi sırasındaki sınıf savaşımı da, yığın halindeki eylemde bu programın doğruluğunu tanıtladı.	1905 tevrimi sırasıdakı sınıf savaşımı da, yıgın haldeki eylemde, mun programıŋ togrulukun kanıtladı. Yıgın haldeki eylemde, mun programıŋ togrulukun kanıtladı, 1905 tevrimi sırasıdakı sınıf savaşımı da.
“Ekonomistler” kendilerini yığınların geriliğine uydurdular.	“Ekonomizmciler”, kendilerin, yıgınlarıŋ kerilike uydurdu lär.
İskra ise, yığınları ileri doğru yöneltmeye yetenekli işçi öncülerini eğitti.	Ama İskra, yıgınların ileri togru yöneltmege yetenekli işçi öncüleriyin egitti.
Sosyal-şovenlerin bugünkü iddiaları (yığınlara ayak uydurma gereği, emperyalizmin ilericiliği, devrimcilerin “hayalciliği” gibi), hepsi de ekonomistlerce öne sürüldü.	Sosyal-şovenleriŋ bu künkü savlarıŋ hepsi de ol ekonomizmcilerceg öne sürüldü; yıgınlara ayak uydurmak kerek, emperyalizmiŋ ilericilik, tevrimcileriŋ “hayalcilik” kibi savlar. [... ; öne sürüldü; “yıgınlara ayak uydurmak kerek ér”, “emperyalizm, ilerici ér”, “tevrimciler, hayalci ér” kibi savlar.]
Marksizm’in, struvecilik biçimindeki oportünistçe tahrifini, Rus sosyal-demokrasisi yirmi yıl önce tanımış oldu. [...]	Marksizm’iŋ oportünistçe tahrif etilmiş biçim, struvecilik ér. Rus sosyal-demokrasisi, yirmi yıl önce struvecilikin tanımış oldu. [...] [Oportünistçe tahrif etilmiş (/bozulmuş) Marksizm, struvecilik ér.]
MENŞEVİKLER VE BOLŞEVİKLER (1903–1908)	MENŞEVİKLER VE BOLŞEVİKLER (1903-1908)
Burjuva demokratik devrim dönemi, sosyal-demokrasi eğilimleri arasında daha önceki savaşımın devamı olan yeni bir savaşımı doğurdu.	Burjuva demokratik tevrim tönemi, yeni savaşım togurdu. Mun savaşım, sosyal-demokrasi egilimleri arasıda, daha önceki savaşımıŋ devam oldu.
“Ekonomizm”, “menşevizm”e dönüştü.	“Ekonomizm”, “menşevizm”e tönüştü
Eski Iskra’nın devrimci taktikleri savunması, “Bolşevizm”i doğurdu.	Ama Eski Iskra, tevrimci taktiklerin savundu. Mun savunmag, “Bolşevizm”in togurdu.
Fırtınalı 1905-1907 yıllarında Menşevizm, liberal burjuvazinin desteklediği oportünist bir eğilimdi ve liberal burjuvazi eğilimlerini işçi sınıfı hareketine taşıdı.	Fırtınalı 1905-1907 yıllarıda Menşevizm, oportünist egilim édi. Liberal burjuvazi, mun oportünist egilimin destekledi. Menşevizm de, liberal burjuvazi egilimlerin, işçi sınıfı hareketiye taşıdı.
Özü: işçi sınıfı savaşımını liberalizme uygun duruma getirmekti.	Äniŋ öz mon édi; işçi sınıfı savaşımıyın, liberalizme uygun turuma ketirmek.
Bolşevizm ise, tersine, liberalizmin uyuşturmasına ve ihanetine karşın, sosyal-demokrat işçileri, demokrat köylü katmanlarını devrimci savaşıma katma amacına yöneltti.	Ama Bolşevizm; sosyal-demokrat işçilerin, demokrat köylü katmanların; tevrimci savaşıma katılmag amaçıya yöneltti. Munun, liberalizmiŋ uyuşturmaga ymä ihanete ymä karşın yaptı.
Menşeviklerin kendilerinin de çoğu zaman kabul ettikleri gibi, işçi yığınları, devrim sırasında, bütün büyük eylemlerde, Bolşevikler’le birlikte yürüdü.	İşçi yıgınları, tevrim sırasıda, bütün büyük eylemlerde, Bolşevikler ile birlikte yürüdü. Munun, Menşevikler de kenelde kabul eter.
1905 Devrimi, ödünsüz devrimci sosyal-demokrat taktikleri doğruladı, güçlendirdi, derinleştirdi ve çelikleştirdi.	1905 Tevrimi; ödünsüz tevrimci sosyal-demokrat taktiklerin togruladı, küçlendirdi, terinleştirdi, çelikleştirdi.
Sınıfların ve partilerin açık eylemleri, sosyal-demokrat oportünizm (“menşevizm”) ile liberalizm arasındaki bağı tekrar tekrar gözler önüne serdi. [...]	“Menşevizm”, sosyal-demokrat oportünizm ér. “Menşevizm” ile liberalizm arasıda, sıkı baglar var. Mun bagın, sınıflarıŋ ve partileriŋ açık eylemler, tekrar tekrar közler önüye serdi. [...]
VILADIMIR ILIÇ LENIN	Türkçe-21 Biçimi: Türkçe-21 Sitesi.

---

Türkçe-21 Sitesi